اگرچه مکرراً به ما هشدار داده شده است که بیش از حد در معرض جذابیت‌های فیزیکی دیگران نباشیم («کتاب را از روی جلد آن قضاوت نکنید»)، کاملاً واضح است که ظاهر فیزیکی دیگران تأثیر شدیدی بر ما دارد و اغلب این کار را انجام می‌دهد. نقش قدرتمندی در جذابیت بین فردی دارد و بر بسیاری از جنبه‌های رفتار اجتماعی تأثیر می‌گذارد (به عنوان مثال، ووگل، کوتزنر، فیدلر و فریتاگ، 2010).
مشخص شده است که افراد ویژگی هایی مثل : تسلط داشتن، اجتماعی بودن، سازگاری، مهارت های موفق، جالب بودن، اجتماعی بودن را با مردان و زنان دارای جذابیت مرتبط میکنند. (دیون ،1991)
امکان دارد که این تداعی ها کمراه کننده، نادرست و غیر منطقی باشند. محققان این موضوع را دریافتند که افرادی جذابیت را با عزت نفس، محبوبیت و مهارت های بین فردی خوب مرتب میدانند. گاهی ممکن است جذابیت بر روی این ویژگی های تاثیراتی نداشته باشد، ولی افراد جذاب توسط دیگران خوب رفتار می کنند.
عوامل بین فردی
تأثیر شباهت یا عدم تشابه بر جذابیت بین فردی
نیوکمب (1956) مطالعه ای را انجام داد که یک “کلاسیک” واقعی روانشناسی اجتماعی است. او دریافت که نگرش های مشابه، علاقه بعدی را بین دانش آموزان پیش بینی می کند.
او در تحقیق خود استدلال کرد که اگر نگرش ها قبل از ملاقات افراد اندازه گیری می شد. و مشخص شد که بعداً هر چه نگرش‌های آنها بیشتر شبیه‌تر باشد، همدیگر را بیشتر دوست دارند. می توان نتیجه گرفت که شباهت چنین جذابیتی ایجاد می کند.
بسیاری از این تحقیقات، با جمعیت‌ها، رویه‌ها و موضوعات گوناگون، نشان داد که افراد به شباهت-عدم شباهت به طرز شگفت‌آوری دقیق پاسخ می‌دهند. نسبت شباهت تعیین کننده جاذبه است.
به این معنا که وقتی تعداد موضوعاتی که دو نفر در مورد آنها نظرات مشابهی را بیان می کنند بر تعداد کل موضوعاتی که در مورد آنها ارتباط برقرار کرده اند تقسیم شود، نسبت حاصل را می توان در یک فرمول ساده وارد کرد که به ما امکان می دهد جاذبه را پیش بینی کنیم (برن و نلسون، 1965).
هر چه نسبت شباهت بیشتر باشد، پسند بیشتر است. هیچ کس دقیقاً نمی داند که چگونه اطلاعات نگرشی پردازش می کند تا آن نتیجه را ایجاد کند. اما گویی افراد به طور خودکار درگیر نوعی اضافه و تقسیم شناختی می شوند. علاوه بر این، دستکاری واحدهای تأثیر مثبت و منفی که تجربه می کنند.
دوست داشتن یا دوست نداشتن متقابل
میتوان گفت که معمولا همه افراد دوست دارند همیشه مورد پسند دیگران قرار گیرند. ما از ارزیابی های مثبت در مورد خودمان لذت می بریم. حتی هنگامی که می دانیم این کار نادرست است باز هم ازچنین ورودی هایی استقبال می کنیم. در واقع باید گفت که یک نوع چاپلوسی ناشایست است. برای فردی که از بیرون ناظر است ، این چاپلوسی کاذب ممکن است برای آنچه که هست درک شود. ولی برای خود فرد چاپلوس دقیق به نظر میرسد حتی زمانی که کاملا صادق نباشد (گوردون، 1996؛ ونک، 1998، 2002). زمانی که این کار به صورت آشکار انجام شود گاهی با شکست روبرو خواهد شد.
یافته‌های تحقیق از تأثیرات قدرتمند علاقه دیگران به ما بر علاقه ما به آنها پشتیبانی قوی می‌کند (به عنوان مثال، کاندون و کرانو، 1988؛ هایو، 1984). بنابراین، به طور کلی، به نظر می رسد که قاعده متقابل در بسیاری از جنبه های زندگی اجتماعی اعمال می شود. در واقع، با توجه به جاذبه نیز عمل می کند. به طور کلی، ما تمایل داریم کسانی را که بیان می کنند دوست داشته باشیم.
عوامل تاثیر گذار بر جذابیت
- ابراز عواطف هنگام برخورد
- نیازمند به پیوندجویی
- وجود تشابه در نگرش
- مکمل بودن نیازها
- خصوصیات مثبت شخصی
