یک آنفولانزای پرندگان تازه وارد جمعیت پرندگان وحشی در ایالات متحده را فرا گرفته است و این ممکن است برای مرغدارانی که تمام تلاش خود را برای کنترل این شیوع آنفولانزا در گله های خود انجام داده اند، دردسر ایجاد کند.
در حال حاضر حدود 24 میلیون پرنده طیور مانند مرغ و بوقلمون تلف شده اند، یا به این دلیل که در اثر ویروس جان خود را از دست داده اند یا برای جلوگیری از انتشار آن کشته شده اند. اما بر خلاف شیوع مشابه آنفولانزای پرندگان هفت سال پیش، بعید است که این بیماری خود را بسوزاند.
دلیل آن این است که به نظر می رسد این ویروس خاص آنفولانزا می تواند در جمعیت پرندگان وحشی آویزان شود، که می تواند ویروس را به مرغداری ها منتقل کند. در حالی که جوجه ها و بوقلمون های مبتلا به این ویروس به سرعت بیمار می شوند و می میرند، برخی از پرندگان آبزی می توانند با ویروس سالم بمانند و آن را در فواصل طولانی حمل کنند.
دانشمندان معتقدند که پرندگان مهاجر وحشی چند ماه پیش این ویروس را به آمریکای شمالی آوردند. از آن زمان تاکنون، آزمایش بیش از 40 گونه پرنده وحشی در بیش از 30 ایالت مثبت بوده است. این گونه از ویروس آنفولانزای پرندگان در همه چیز از کلاغ گرفته تا پلیکان و عقاب طاس دیده شده است.
جاناتان رانستادلر، محقق آنفولانزا در دانشگاه تافتس، میگوید: «تا حدودی تعجبآور است که چقدر در آمریکای شمالی گسترده شده است. این به وضوح میتواند ادامه داشته باشد و سال به سال در بخشهایی از آسیا، اروپا، آفریقا منتقل شود و من فکر نمیکنم اگر در اینجا چنین باشد، نباید تعجب کنیم.»
همانطور که ویروس در سراسر کشور حرکت می کند و به طور بالقوه برای مدت طولانی مستقر می شود، با گونه های حیوانی جدیدی روبرو می شود که ممکن است آلوده شوند. این پاتوژن همچنین فرصتی برای اختلاط ژنتیکی با ویروس های آنفولانزا که در حال حاضر در ایالات متحده در حال گردش هستند، خواهد داشت.
ریچارد وببی، محقق آنفولانزا در بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود، میگوید: «این برای ویروس از نظر چگونگی تکامل، چگونگی تغییر آن، ما واقعاً نمیدانیم.»
تنها یک مورد انسانی شناخته شده وجود داشته است
تا کنون، خطر برای انسان کم به نظر می رسد.
اما از آنجایی که ویروسهای مرتبط با آنفولانزای پرندگان در گذشته بارها و بارها به میان مردم سرایت کردهاند، کارشناسان بهداشت عمومی در حال بررسی هرگونه نشانهای از تغییرات ژنتیکی هستند که میتواند ویروس را قادر به انتقال به درون انسان کند.
تاد دیویس، کارشناس بیماریهای حیوان به انسان در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) میگوید: «ما نگران هرگونه ویروس آنفلوانزای پرندگان هستیم که در طیور اهلی یا پرندگان وحشی در گردش است». از آنجایی که انسانها معمولاً نسبت به این ویروسها مصونیت قبلی ندارند، اگر قرار باشد آلوده شوند و ویروس را به انسانهای دیگر منتقل کنند، میتوانیم یک ویروس همهگیر دیگر روی دستان خود داشته باشیم.»
این ویروس دارای ویژگیهای ژنتیکی نیست که قبلاً با آنفولانزای پرندگان مرتبط بود که انسان را آلوده کرده بود. و تنها فردی که به این ویروس خاص آنفولانزای پرندگان مبتلا شده بود، یک فرد مسن در بریتانیا بود که در محله ای نزدیک با اردک ها زندگی می کرد. در حالی که برخی از اردک ها بیمار شدند و مردند، صاحب آنها هرگز علائمی نداشت.
دیویس میگوید CDC سلامت بیش از 500 نفر را در 25 ایالت که در معرض پرندگان آلوده قرار داشتند، تحت نظر دارد. اگرچه چند ده نفر علائمی شبیه آنفولانزا پیدا کردند، اما همه آنها مورد آزمایش قرار گرفتند و هیچ یک برای این ویروس مثبت نبود.